Kosowo jest najmłodszym państwem w Europie. Swoją niepodległość ogłosiło w lutym 2008 roku. Wcześniej Kosowo stanowiło jeden z regionów administracyjnych Serbii i jeden z dwóch jej okręgów autonomicznych. Serbia i część krajów na świecie do dziś nie uznała Kosowa jako niezależnego kraju. Tendencje separatystyczne Kosowa od kilku dekad były przyczyną krwawych starć pomiędzy Jugosławią (potem Serbią), a Kosowem. Do dziś na terytorium republiki porządku pilnują międzynarodowe siły KFOR i wojsko. Kosowo jest regionem górzystym i zielonym o wielu bogactwach naturalnych i walorach przyrodniczych. Na jego terytorium znajduje się wiele miejsc wartych odwiedzenia. Od kilku lat rośnie liczba turystów odwiedzających ten 2-milionowy kraj. Nie ma żadnego niebezpieczeństwa i nie trzeba się obawiać wizyty w Kosowie. Prisztina, stolica Kosowa, jest rozwijającą się metropolią, nowoczesną i kosmopolityczną. Mniejsze miejscowości, takie jak Peć czy Kosovska Mitrovica, zachwycają tradycyjną architekturą i zabudową. Warto zajrzeć do monasteru Visoki Dečani, niedaleko Peći, albo do Pećkiego patriarchatu, siedziby Serbskiej Cerkwii Prawosławnej. Na terenie Kosowa znajduje się także pole historycznej bitwy z 1389 roku (największej w historii Serbii) – Kosowo Pole, odpowiednik naszej bitwy pod Grunwaldem. W Kosowie zaczną większość stanowią Albańczycy z Kosowa, dziś nazywani Kosowarami. Wciąż obecna jest mniejszość serbska, społeczność która z roku na rok niestety maleje.
Waluty – walutą Serbii jest dinar (RSD), 1€ = ok. 104 RSD. W Polsce trudno dostać serbską walutę w kantorach, więc najlepiej zaopatrzyć się w euro i wymienić pieniądze na miejscu – w kantorze, banku lub zwyczajnie w sklepie. Kurs jest wszędzie niemal identyczny.
Wizy – nie ma obowiązku wizowego dla Polaków. Obywatele Unii Europejskiej mogą wjeżdżać na terytorium Republiki Serbii wyłącznie na podstawie dowodu osobistego i przebywać maksymalnie 90 dni. Po tym czasie konieczne jest załatwienie wizy pobytowej na policji.
Ubiór – nie ma ograniczeń w kwestii ubioru lub obyczajów zachowania. Jedynie w obiektach sakralnych (kościoły, cerkwie, meczety) wymaga się stosownego ubioru.
Kosowo – Waluty – obowiązującą w Kosowie walutą jest euro.
Kosowo – Wizy – nie ma obowiązku wizowego nałożonego na polskich obywateli. Obywatele UE mogą wjeżdżać wyłącznie na podstawie dowodu osobistego.
Kosowo – Ubiór – nie ma ograniczeń w kwestii ubioru.
Kosowo – Ubezpieczenia – na terytorium Kosowa nie obowiązuje zielona karta i na wjeździe do kraju należy wykupić dodatkowe ubezpieczenie.
Kosowo – Zachowanie – należy pamiętać, że porządku w Kosowie pilnuje międzynarodowe wojsko oraz siły KFOR-u. Niemal wszędzie stoją rogatki, a zabytki są chronione przez uzbrojone wojsko. Za każdym razem należy się zgłaszać do punktów kontrolnych i legitymować. Nie oznacza to, że grozi nam, turystom, jakiekolwiek niebezpieczeństwo.
Najcieplejsze miesiące to lipiec i sierpień, kiedy średnie temperatury sięgają 26 °C. W czerwcu i wrześniu temperatura już spada, dzięki czemu jest to idealna pora na wycieczki objazdowe i zwiedzanie.
Serbia jest dobra na zwiedzanie i wypoczynek przez cały rok. Zimą można odwiedzić góry i lokalne ośrodki narciarskie, latem natomiast przemierzać szlaki piesze w parkach narodowych. Zwiedzanie miast i obiektów historycznych można zorganizować o każdej porze roku.
Serbia leży na granicy dwóch stref klimatycznych – podzwrotnikowej na południu i umiarkowanej ciepłej na północy. Inaczej można je określić jako klimat umiarkowany kontynentalny w centralnej Serbii i na południu oraz kontynentalny na Nizinie Panońskiej (północ). Ze względu na położenie i ukształtowanie powierzchni kraju, całość terytorium Serbii znajduje się nieustannie pod wpływem kontynentalnych mas powietrza. Typowe dla tych obszarów są suche i gorące, a nawet upalne lata, oraz chłodne i czasami mroźne zimy. Średnie temperatury latem wahają się pomiędzy 23 °C a 28 °C, zimą natomiast od -1 °C do +3 °C. W wysokich górach występują piętra klimatyczne, temperatura w skrajnych przypadkach może spadać do nawet -20 °C, a pokrywa śnieżna utrzymywać się nawet od listopada do maja.
Średnia roczna suma opadów na obszarach nizinnych Serbii wynosi 600-700 mm, a w wyższych partiach gór – ok. 1 000 mm rocznie. Najwięcej deszczu występuje w okresie od wiosny do jesieni, zimą natomiast dominują opady śniegu. Na terenach niżej położonych deszcze latem są rzadkie, często zdarzają się susze trwające nawet do kilku tygodni.